Ταξινομείτε την ανακύκλωσή σας, την αφήνετε να συλλεχθεί – και μετά τι;Από δημοτικά συμβούλια που καίνε την παρτίδα μέχρι ξένες χωματερές που ξεχειλίζουν από βρετανικά σκουπίδια, ο Oliver Franklin-Wallis αναφέρει για μια παγκόσμια κρίση αποβλήτων
Ηχεί ένας συναγερμός, το μπλοκάρισμα αποκαθίσταται και η γραμμή στο Green Recycling στο Μάλντον του Έσσεξ επανέρχεται στη ζωή.Ένας βαρυσήμαντος ποταμός σκουπιδιών κυλάει στον μεταφορέα: χαρτοκιβώτια, τεμαχισμένα σοβατεπί, πλαστικά μπουκάλια, τραγανά πακέτα, θήκες DVD, κασέτες εκτυπωτών, αμέτρητες εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης αυτής.Περίεργα κομμάτια σκουπιδιών τραβούν τα βλέμματα, δημιουργώντας μικρές βινιέτες: ένα μόνο πεταμένο γάντι.Ένα θρυμματισμένο δοχείο Tupperware, το γεύμα μέσα άφαγο.Μια φωτογραφία ενός χαμογελαστού παιδιού στους ώμους ενός ενήλικα.Αλλά χάθηκαν σε μια στιγμή.Η γραμμή της Green Recycling διαχειρίζεται έως και 12 τόνους απορριμμάτων την ώρα.
«Παράγουμε 200 έως 300 τόνους την ημέρα», λέει ο Τζέιμι Σμιθ, γενικός διευθυντής της Green Recycling.Στεκόμαστε τρεις ορόφους πάνω στον πράσινο διάδρομο υγείας και ασφάλειας, κοιτάζοντας κάτω από τη γραμμή.Στο ανατρεπόμενο δάπεδο, ένας εκσκαφέας αρπάζει τα νύχια των σκουπιδιών από τους σωρούς και τα στοιβάζει σε ένα περιστρεφόμενο τύμπανο, το οποίο τα απλώνει ομοιόμορφα στον μεταφορέα.Κατά μήκος της ζώνης, οι εργαζόμενοι επιλέγουν και διοχετεύουν ό,τι είναι πολύτιμο (μπουκάλια, χαρτόνια, κουτιά αλουμινίου) σε αγωγούς διαλογής.
«Τα κύρια προϊόντα μας είναι το χαρτί, το χαρτόνι, τα πλαστικά μπουκάλια, τα μικτά πλαστικά και το ξύλο», λέει ο 40χρονος Smith. «Βλέπουμε μια σημαντική αύξηση στα κουτιά, χάρη στην Amazon».Μέχρι το τέλος της γραμμής, ο χείμαρρος έχει γίνει μια στάλα.Τα απορρίμματα στοιβάζονται τακτοποιημένα σε μπάλες, έτοιμα να φορτωθούν σε φορτηγά.Από εκεί, θα πάει – λοιπόν, τότε είναι πολύπλοκο.
Πίνεις μια Coca-Cola, πετάς το μπουκάλι στην ανακύκλωση, βάζεις τους κάδους έξω την ημέρα της συλλογής και το ξεχνάς.Αλλά δεν εξαφανίζεται.Ό,τι κατέχετε θα γίνει μια μέρα ιδιοκτησία αυτής της βιομηχανίας απορριμμάτων, μιας παγκόσμιας επιχείρησης 250 δισεκατομμυρίων λιρών αποφασισμένη να αποσπάσει και την τελευταία δεκάρα αξίας από ό,τι απομένει.Ξεκινά με εγκαταστάσεις ανάκτησης υλικών (MRFs) όπως αυτή, που ταξινομούν τα απόβλητα στα συστατικά τους μέρη.Από εκεί τα υλικά μπαίνουν σε ένα δαιδαλώδες δίκτυο μεσιτών και εμπόρων.Κάποια από αυτά συμβαίνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά μεγάλο μέρος - περίπου το μισό χαρτί και χαρτόνι και τα δύο τρίτα των πλαστικών - θα φορτωθούν σε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων για να σταλούν στην Ευρώπη ή την Ασία για ανακύκλωση.Το χαρτί και το χαρτόνι πηγαίνουν στα εργοστάσια.Το γυαλί πλένεται και επαναχρησιμοποιείται ή θρυμματίζεται και λιώνει, όπως το μέταλλο και το πλαστικό.Τα τρόφιμα, και οτιδήποτε άλλο, καίγονται ή στέλνονται σε ΧΥΤΑ.
Ή, τουλάχιστον, έτσι λειτουργούσε παλιά.Στη συνέχεια, την πρώτη μέρα του 2018, η Κίνα, η μεγαλύτερη αγορά ανακυκλωμένων απορριμμάτων στον κόσμο, ουσιαστικά έκλεισε τις πόρτες της.Σύμφωνα με την πολιτική της για το εθνικό ξίφος, η Κίνα απαγόρευσε την είσοδο 24 τύπων απορριμμάτων στη χώρα, με το επιχείρημα ότι αυτά που εισέρχονταν ήταν πολύ μολυσμένα.Η αλλαγή πολιτικής αποδόθηκε εν μέρει στον αντίκτυπο ενός ντοκιμαντέρ, το Plastic China, το οποίο έγινε viral πριν το διαγράψουν οι λογοκριτές από το διαδίκτυο της Κίνας.Η ταινία ακολουθεί μια οικογένεια που εργάζεται στη βιομηχανία ανακύκλωσης της χώρας, όπου οι άνθρωποι διατρέχουν τεράστιους αμμόλοφους δυτικών απορριμμάτων, τεμαχίζουν και λιώνουν το διασώσιμο πλαστικό σε πέλλετ που μπορούν να πωληθούν στους κατασκευαστές.Είναι βρώμικη, ρυπογόνα εργασία – και κακοπληρωμένη.Το υπόλοιπο συχνά καίγεται στην ύπαιθρο.Η οικογένεια ζει δίπλα στη μηχανή διαλογής, με την 11χρονη κόρη τους να παίζει με μια Barbie που τραβήχτηκε από τα σκουπίδια.
Το συμβούλιο του Γουέστμινστερ έστειλε το 82% όλων των οικιακών απορριμμάτων - συμπεριλαμβανομένων αυτών που τοποθετήθηκαν στους κάδους ανακύκλωσης - για καύση το 2017/18
Για τους ανακυκλωτές όπως ο Smith, το National Sword ήταν ένα τεράστιο πλήγμα.«Η τιμή του χαρτονιού έχει πιθανώς μειωθεί στο μισό τους τελευταίους 12 μήνες», λέει.«Η τιμή των πλαστικών έχει πέσει κατακόρυφα σε βαθμό που δεν αξίζει να ανακυκλωθεί.Εάν η Κίνα δεν πάρει πλαστικό, δεν μπορούμε να το πουλήσουμε».Ωστόσο, αυτά τα απόβλητα πρέπει να πάνε κάπου.Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, παράγει περισσότερα απόβλητα από όσα μπορεί να επεξεργαστεί στο σπίτι: 230 εκατομμύρια τόνοι ετησίως – περίπου 1,1 κιλό ανά άτομο την ημέρα.(Οι ΗΠΑ, το πιο σπάταλο έθνος στον κόσμο, παράγουν 2 κιλά ανά άτομο την ημέρα.) Γρήγορα, η αγορά άρχισε να πλημμυρίζει κάθε χώρα που θα έπαιρνε τα σκουπίδια: Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Βιετνάμ, χώρες με μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά στον κόσμο από αυτά που λένε οι ερευνητές «Κακή διαχείριση αποβλήτων» – σκουπίδια που αφήνονται ή καίγονται σε ανοιχτούς χώρους υγειονομικής ταφής, παράνομους χώρους ή εγκαταστάσεις με ανεπαρκή αναφορά, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό της τελικής τους μοίρας.
Ο σημερινός χώρος απόρριψης της επιλογής είναι η Μαλαισία.Τον περασμένο Οκτώβριο, μια έρευνα που ανακαλύφθηκε από την Greenpeace βρήκε βουνά βρετανικών και ευρωπαϊκών απορριμμάτων σε παράνομες χωματερές εκεί: πακέτα τραγανών από Tesco, μπανιέρες Flora και σακούλες συλλογής ανακύκλωσης από τρία συμβούλια του Λονδίνου.Όπως και στην Κίνα, τα απόβλητα συχνά καίγονται ή εγκαταλείπονται, βρίσκοντας τελικά το δρόμο τους σε ποτάμια και ωκεανούς.Τον Μάιο, η κυβέρνηση της Μαλαισίας άρχισε να επιστρέφει πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, επικαλούμενη ανησυχίες για τη δημόσια υγεία.Η Ταϊλάνδη και η Ινδία έχουν ανακοινώσει απαγορεύσεις στην εισαγωγή ξένων πλαστικών απορριμμάτων.Αλλά και πάλι τα σκουπίδια ρέουν.
Θέλουμε τα απόβλητά μας να κρύβονται.Το Green Recycling είναι κρυμμένο στο τέλος μιας βιομηχανικής περιοχής, που περιβάλλεται από μεταλλικές σανίδες που εκτρέπουν τον ήχο.Έξω, ένα μηχάνημα που ονομάζεται Air Spectrum καλύπτει την έντονη μυρωδιά με τη μυρωδιά από βαμβακερά σεντόνια.Όμως, ξαφνικά, ο κλάδος βρίσκεται υπό έντονο έλεγχο.Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα ποσοστά ανακύκλωσης έχουν μείνει στάσιμα τα τελευταία χρόνια, ενώ οι περικοπές National Sword και χρηματοδότησης οδήγησαν στην καύση περισσότερων απορριμμάτων σε αποτεφρωτήρες και μονάδες παραγωγής ενέργειας από απόβλητα.(Η αποτέφρωση, ενώ συχνά επικρίνεται ως ρυπογόνος και αναποτελεσματική πηγή ενέργειας, σήμερα προτιμάται από τους χώρους υγειονομικής ταφής, η οποία εκπέμπει μεθάνιο και μπορεί να εκπλύνει τοξικές χημικές ουσίες.) Το συμβούλιο του Westminster έστειλε το 82% όλων των οικιακών απορριμμάτων - συμπεριλαμβανομένων αυτών που τοποθετήθηκαν στους κάδους ανακύκλωσης - για αποτέφρωση το 2017/18.Ορισμένα συμβούλια έχουν συζητήσει να εγκαταλείψουν εντελώς την ανακύκλωση.Και όμως το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια επιτυχημένη χώρα ανακύκλωσης: το 45,7% όλων των οικιακών απορριμμάτων ταξινομούνται ως ανακυκλωμένα (αν και αυτός ο αριθμός δείχνει μόνο ότι αποστέλλονται για ανακύκλωση, όχι πού καταλήγουν.) Στις ΗΠΑ, το ποσοστό αυτό είναι 25,8%.
Μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες απορριμμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου, προσπάθησε να στείλει χρησιμοποιημένες πάνες στο εξωτερικό σε αποστολές με σήμανση ως άχρηστο χαρτί
Αν κοιτάξετε τα πλαστικά, η εικόνα είναι ακόμη πιο ζοφερή.Από τους 8,3 δισεκατομμύρια τόνους παρθένου πλαστικού που παράγονται παγκοσμίως, μόνο το 9% έχει ανακυκλωθεί, σύμφωνα με ένα έγγραφο του 2017 Science Advances με τίτλο Production, Use And Fate Of All Plastics Ever Made.«Νομίζω ότι η καλύτερη παγκόσμια εκτίμηση είναι ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο 20% [ετησίως] παγκοσμίως», λέει ο Roland Geyer, ο κύριος συγγραφέας του, καθηγητής βιομηχανικής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα.Ακαδημαϊκοί και ΜΚΟ αμφισβητούν αυτούς τους αριθμούς, λόγω της αβέβαιης τύχης των εξαγωγών απορριμμάτων μας.Τον Ιούνιο, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες απορριμμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου, η Biffa, κρίθηκε ένοχη για απόπειρα αποστολής μεταχειρισμένων πάνων, σερβιετών και ρούχων στο εξωτερικό σε αποστολές που φέρουν τη σήμανση απορριμμάτων χαρτιού.«Νομίζω ότι υπάρχει πολλή δημιουργική λογιστική για να ωθήσει τους αριθμούς προς τα πάνω», λέει ο Geyer.
"Είναι πραγματικά ένας πλήρης μύθος όταν οι άνθρωποι λένε ότι ανακυκλώνουμε τα πλαστικά μας", λέει ο Jim Puckett, ο εκτελεστικός διευθυντής του Basel Action Network με έδρα το Σιάτλ, το οποίο δρα κατά του παράνομου εμπορίου απορριμμάτων.«Όλα ακούγονταν καλά.«Θα ανακυκλωθεί στην Κίνα!»Μισώ να το σπάω σε όλους, αλλά αυτά τα μέρη ρίχνουν συνήθως τεράστιες ποσότητες [αυτού] πλαστικού και το καίνε σε ανοιχτές φωτιές».
Η ανακύκλωση είναι τόσο παλιά όσο και η οικονομία.Οι Ιάπωνες ανακύκλωναν χαρτί τον 11ο αιώνα.οι μεσαιωνικοί σιδηρουργοί κατασκεύαζαν πανοπλίες από παλιοσίδερα.Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, τα παλιοσίδερα μετατράπηκαν σε δεξαμενές και τα γυναικεία νάιλον σε αλεξίπτωτα.«Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν, στα τέλη της δεκαετίας του '70, αρχίσαμε να προσπαθούμε να ανακυκλώνουμε τα οικιακά απορρίμματα», λέει ο Geyer.Αυτό ήταν μολυσμένο με κάθε είδους ανεπιθύμητα: μη ανακυκλώσιμα υλικά, υπολείμματα τροφίμων, λάδια και υγρά που σαπίζουν και αλλοιώνουν τις μπάλες.
Ταυτόχρονα, η βιομηχανία συσκευασίας πλημμύρισε τα σπίτια μας με φτηνό πλαστικό: μπανιέρες, μεμβράνες, μπουκάλια, λαχανικά σε ατομική συσκευασία.Το πλαστικό είναι το σημείο όπου η ανακύκλωση γίνεται πιο αμφιλεγόμενη.Η ανακύκλωση αλουμινίου, ας πούμε, είναι απλή, κερδοφόρα και φιλική προς το περιβάλλον: η κατασκευή ενός κουτιού από ανακυκλωμένο αλουμίνιο μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα έως και 95%.Αλλά με το πλαστικό, δεν είναι τόσο απλό.Ενώ σχεδόν όλα τα πλαστικά μπορούν να ανακυκλωθούν, πολλά δεν είναι επειδή η διαδικασία είναι ακριβή, περίπλοκη και το προϊόν που προκύπτει είναι χαμηλότερης ποιότητας από αυτό που βάζετε. Τα οφέλη μείωσης του άνθρακα είναι επίσης λιγότερο σαφή.«Το στέλνεις γύρω-γύρω, μετά πρέπει να το πλύνεις, μετά πρέπει να το ψιλοκόψεις, μετά να το λιώσεις ξανά, οπότε η ίδια η συλλογή και η ανακύκλωση έχει τις δικές της περιβαλλοντικές επιπτώσεις», λέει ο Geyer.
Η οικιακή ανακύκλωση απαιτεί διαλογή σε μεγάλη κλίμακα.Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες έχουν χρωματικά κωδικοποιημένους κάδους: για να διατηρήσουν το τελικό προϊόν όσο το δυνατόν πιο καθαρό.Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Recycle Now παραθέτει 28 διαφορετικές ετικέτες ανακύκλωσης που μπορούν να εμφανίζονται στη συσκευασία.Υπάρχει ο βρόχος mobius (τρία στριμμένα βέλη), που υποδεικνύει ότι ένα προϊόν μπορεί τεχνικά να ανακυκλωθεί.Μερικές φορές αυτό το σύμβολο περιέχει έναν αριθμό μεταξύ ενός και επτά, υποδεικνύοντας την πλαστική ρητίνη από την οποία είναι κατασκευασμένο το αντικείμενο.Υπάρχει η πράσινη κουκκίδα (δύο πράσινα βέλη αγκαλιάζονται), η οποία δείχνει ότι ο παραγωγός έχει συνεισφέρει σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανακύκλωσης.Υπάρχουν ετικέτες που λένε «Ευρεία ανακύκλωση» (αποδεκτό από το 75% των τοπικών συμβουλίων) και «Έλεγχος τοπικής ανακύκλωσης» (μεταξύ 20% και 75% των δημοτικών συμβουλίων).
Από το National Sword, η διαλογή έχει γίνει ακόμη πιο σημαντική, καθώς οι αγορές του εξωτερικού απαιτούν υλικό υψηλότερης ποιότητας.«Δεν θέλουν να είναι ο χώρος χωματερής του κόσμου, πολύ σωστά», λέει ο Smith, καθώς περπατάμε κατά μήκος της γραμμής Green Recycling.Περίπου στα μισά του δρόμου, τέσσερις γυναίκες με γυαλιστερά και καπάκια βγάζουν μεγάλα κομμάτια από χαρτόνι και πλαστικές μεμβράνες, με τις οποίες παλεύουν οι μηχανές.Υπάρχει ένα χαμηλό βουητό στον αέρα και ένα παχύ στρώμα σκόνης στο διάδρομο.Το Green Recycling είναι ένα εμπορικό MRF: παίρνει απόβλητα από σχολεία, κολέγια και τοπικές επιχειρήσεις.Αυτό σημαίνει χαμηλότερο όγκο, αλλά καλύτερα περιθώρια κέρδους, καθώς η εταιρεία μπορεί να χρεώνει απευθείας τους πελάτες και να διατηρεί τον έλεγχο του τι συλλέγει.«Η επιχείρηση έχει να κάνει με τη μετατροπή του άχυρου σε χρυσό», λέει ο Smith, αναφερόμενος στον Rumpelstiltskin.«Αλλά είναι δύσκολο – και έχει γίνει πολύ πιο δύσκολο».
Προς το τέλος της γραμμής βρίσκεται η μηχανή που ο Smith ελπίζει ότι θα το αλλάξει αυτό.Πέρυσι, η Green Recycling έγινε η πρώτη MRF στο Ηνωμένο Βασίλειο που επένδυσε στο Max, μια τεχνητά ευφυή μηχανή διαλογής αμερικανικής κατασκευής.Μέσα σε ένα μεγάλο διαφανές κουτί πάνω από τον μεταφορέα, ένας ρομποτικός βραχίονας αναρρόφησης με την ένδειξη FlexPickerTM κλείνει μπρος-πίσω πάνω από τη ζώνη, μαζεύοντας ακούραστα.«Ψάχνει πρώτα για πλαστικά μπουκάλια», λέει ο Smith.«Κάνει 60 επιλογές το λεπτό.Οι άνθρωποι θα διαλέξουν μεταξύ 20 και 40, σε μια καλή μέρα».Ένα σύστημα κάμερας αναγνωρίζει τα απόβλητα που κυλάει, εμφανίζοντας μια λεπτομερή ανάλυση σε μια κοντινή οθόνη.Το μηχάνημα δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει τους ανθρώπους, αλλά να τους αυξήσει.«Μαζεύει τρεις τόνους απορριμμάτων την ημέρα που διαφορετικά οι άνθρωποι μας θα έπρεπε να φύγουν», λέει ο Smith.Στην πραγματικότητα, το ρομπότ δημιούργησε μια νέα ανθρώπινη δουλειά για να τη συντηρήσει: αυτό το κάνει η Danielle, την οποία το πλήρωμα αναφέρεται ως «η μαμά του Μαξ».Τα οφέλη του αυτοματισμού, λέει ο Smith, είναι διπλά: περισσότερο υλικό για πώληση και λιγότερα απόβλητα που χρειάζεται να πληρώσει η εταιρεία για να έχει καεί στη συνέχεια.Τα περιθώρια είναι μικρά και ο φόρος υγειονομικής ταφής είναι 91 λίρες ανά τόνο.
Ο Smith δεν είναι ο μόνος που πιστεύει στην τεχνολογία.Με τους καταναλωτές και την κυβέρνηση να είναι αγανακτισμένοι με την κρίση των πλαστικών, η βιομηχανία απορριμμάτων προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα.Μια μεγάλη ελπίδα είναι η χημική ανακύκλωση: η μετατροπή των προβληματικών πλαστικών σε πετρέλαιο ή αέριο μέσω βιομηχανικών διεργασιών.«Ανακυκλώνει το είδος των πλαστικών που η μηχανική ανακύκλωση δεν μπορεί να δει: τις θήκες, τα φακελάκια, τα μαύρα πλαστικά», λέει ο Adrian Griffiths, ιδρυτής της Recycling Technologies με έδρα το Swindon.Η ιδέα βρήκε τον δρόμο της στον Griffiths, έναν πρώην σύμβουλο διαχείρισης, τυχαία, μετά από ένα λάθος σε ένα δελτίο τύπου του Πανεπιστημίου Warwick.«Είπαν ότι θα μπορούσαν να μετατρέψουν οποιοδήποτε παλιό πλαστικό πίσω σε μονομερές.Εκείνη την εποχή, δεν μπορούσαν», λέει ο Γκρίφιθς.Ενδιαφερόμενος, ο Γκρίφιθς ήρθε σε επαφή.Κατέληξε να συνεργαστεί με τους ερευνητές για να ξεκινήσει μια εταιρεία που θα μπορούσε να το κάνει αυτό.
Στο πιλοτικό εργοστάσιο της Recycling Technologies στο Swindon, το πλαστικό (ο Griffiths λέει ότι μπορεί να επεξεργαστεί οποιονδήποτε τύπο) τροφοδοτείται σε έναν πανύψηλο θάλαμο πυρόλυσης από χάλυβα, όπου διαχωρίζεται σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες σε αέριο και ένα λάδι, plaxx, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο ή πρώτη ύλη για νέο πλαστικό.Ενώ η παγκόσμια διάθεση έχει στραφεί ενάντια στο πλαστικό, ο Γκρίφιθς είναι ένας σπάνιος υπερασπιστής του.«Η πλαστική συσκευασία έχει κάνει πραγματικά μια απίστευτη υπηρεσία στον κόσμο, επειδή μείωσε την ποσότητα γυαλιού, μετάλλου και χαρτιού που χρησιμοποιούσαμε», λέει.«Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο από το πρόβλημα των πλαστικών είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη.Εάν χρησιμοποιείτε περισσότερο γυαλί, περισσότερο μέταλλο, αυτά τα υλικά έχουν πολύ υψηλότερο αποτύπωμα άνθρακα».Η εταιρεία ξεκίνησε πρόσφατα ένα δοκιμαστικό πρόγραμμα με την Tesco και ήδη εργάζεται σε μια δεύτερη εγκατάσταση, στη Σκωτία.Τελικά, ο Griffiths ελπίζει να πουλήσει τα μηχανήματα σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε όλο τον κόσμο.«Πρέπει να σταματήσουμε να στέλνουμε την ανακύκλωση στο εξωτερικό», λέει.«Καμία πολιτισμένη κοινωνία δεν πρέπει να απαλλάσσεται από τα απόβλητά της σε μια αναπτυσσόμενη χώρα».
Υπάρχει λόγος για αισιοδοξία: τον Δεκέμβριο του 2018, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δημοσίευσε μια ολοκληρωμένη νέα στρατηγική για τα απόβλητα, εν μέρει ως απάντηση στο National Sword.Μεταξύ των προτάσεών του: φόρος στις πλαστικές συσκευασίες που περιέχουν λιγότερο από 30% ανακυκλωμένο υλικό.ένα απλοποιημένο σύστημα επισήμανσης·και σημαίνει να υποχρεωθούν οι εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη για τις πλαστικές συσκευασίες που παράγουν.Ελπίζουν να αναγκάσουν τη βιομηχανία να επενδύσει σε υποδομές ανακύκλωσης στο σπίτι.
Εν τω μεταξύ, η βιομηχανία αναγκάζεται να προσαρμοστεί: τον Μάιο, 186 χώρες ενέκριναν μέτρα για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της εξαγωγής πλαστικών απορριμμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ περισσότερες από 350 εταιρείες έχουν υπογράψει παγκόσμια δέσμευση για την εξάλειψη της χρήσης πλαστικών μίας χρήσης. 2025.
Ωστόσο, είναι τέτοιος ο χείμαρρος των απορριμμάτων της ανθρωπότητας που αυτές οι προσπάθειες μπορεί να μην είναι αρκετές.Τα ποσοστά ανακύκλωσης στα δυτικά καθυστερούν και η χρήση συσκευασιών αναμένεται να αυξηθεί στα ύψη στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου τα ποσοστά ανακύκλωσης είναι χαμηλά.Αν η National Sword μας έδειξε κάτι, είναι ότι η ανακύκλωση –αν και χρειάζεται– απλά δεν αρκεί για να λύσει την κρίση των απορριμμάτων μας.
Ίσως υπάρχει εναλλακτική λύση.Από τότε που ο Blue Planet II έφερε στην προσοχή μας την κρίση των πλαστικών, ένα ετοιμοθάνατο εμπόριο αναζωπυρώνεται στη Βρετανία: ο γαλατάς.Περισσότεροι από εμάς επιλέγουν να παραδίδονται, να συλλέγονται και να επαναχρησιμοποιούνται τα μπουκάλια γάλακτος.Παρόμοια μοντέλα ξεπηδούν: καταστήματα μηδενικών απορριμμάτων που απαιτούν από εσάς να φέρετε τα δικά σας δοχεία.το μπουμ σε επαναγεμιζόμενα κύπελλα και μπουκάλια.Είναι σαν να θυμηθήκαμε ότι το παλιό περιβαλλοντικό σύνθημα «Μειώστε, επαναχρησιμοποιήστε, ανακυκλώστε» όχι μόνο ήταν πιασάρικο, αλλά καταγράφηκε κατά σειρά προτίμησης.
Ο Tom Szaky θέλει να εφαρμόσει το μοντέλο milkman σχεδόν σε όλα όσα αγοράζετε.Ο γενειοφόρος, δασύτριχος Ουγγρο-Καναδός είναι βετεράνος της βιομηχανίας απορριμμάτων: ίδρυσε την πρώτη του startup ανακύκλωσης ως φοιτητής στο Πρίνστον, πουλώντας λιπάσματα με βάση τα σκουλήκια από επαναχρησιμοποιημένα μπουκάλια.Αυτή η εταιρεία, TerraCycle, είναι πλέον ένας γίγαντας της ανακύκλωσης, με δραστηριότητες σε 21 χώρες.Το 2017, η TerraCycle συνεργάστηκε με το Head & Shoulders σε ένα μπουκάλι σαμπουάν κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα πλαστικά του ωκεανού.Το προϊόν παρουσιάστηκε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός και γνώρισε άμεση επιτυχία.Η Proctor & Gamble, η οποία φτιάχνει το Head & Shoulders, ήθελε να μάθει τι θα ακολουθούσε, έτσι ο Szaky παρουσίασε κάτι πολύ πιο φιλόδοξο.
Το αποτέλεσμα είναι το Loop, το οποίο ξεκίνησε δοκιμές στη Γαλλία και τις ΗΠΑ αυτή την άνοιξη και θα φτάσει στη Βρετανία αυτόν τον χειμώνα.Προσφέρει μια ποικιλία προϊόντων οικιακής χρήσης – από κατασκευαστές όπως η P&G, η Unilever, η Nestlé και η Coca-Cola – σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες.Τα είδη είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο ή μέσω αποκλειστικών καταστημάτων λιανικής.Οι πελάτες πληρώνουν μια μικρή προκαταβολή και τα χρησιμοποιημένα δοχεία συλλέγονται τελικά από έναν ταχυμεταφορέα ή παραδίδονται στο κατάστημα (Walgreens στις ΗΠΑ, Tesco στο Ηνωμένο Βασίλειο), πλένονται και αποστέλλονται στον παραγωγό για να ξαναγεμιστούν.«Η Loop δεν είναι εταιρεία προϊόντων.είναι μια εταιρεία διαχείρισης απορριμμάτων», λέει ο Szaky.«Απλώς εξετάζουμε τα απόβλητα πριν ξεκινήσουν».
Πολλά από τα σχέδια Loop είναι γνωστά: επαναγεμιζόμενα γυάλινα μπουκάλια Coca-Cola και Tropicana.μπουκάλια αλουμινίου της Pantene.Αλλά άλλα επανεξετάζονται πλήρως.«Μεταβαίνοντας από μίας χρήσης σε επαναχρησιμοποιήσιμη, ξεκλειδώνετε ευκαιρίες επικής σχεδίασης», λέει ο Szaky.Για παράδειγμα: Η Unilever εργάζεται σε ταμπλέτες οδοντόκρεμας που διαλύονται σε πάστα κάτω από τρεχούμενο νερό.Το παγωτό Häagen-Dazs έρχεται σε μια μπανιέρα από ανοξείδωτο χάλυβα που παραμένει κρύο για αρκετό καιρό για πικνίκ.Ακόμη και οι παραδόσεις έρχονται σε μια ειδικά σχεδιασμένη μονωμένη σακούλα, για να κόψετε το χαρτόνι.
Η Tina Hill, μια κειμενογράφος με έδρα το Παρίσι, εγγράφηκε στο Loop αμέσως μετά την κυκλοφορία του στη Γαλλία.«Είναι πολύ εύκολο», λέει.«Είναι μια μικρή κατάθεση, 3 € [ανά κοντέινερ].Αυτό που μου αρέσει σε αυτό είναι ότι έχουν πράγματα που ήδη χρησιμοποιώ: ελαιόλαδο, λοβούς πλυσίματος».Η Hill περιγράφει τον εαυτό της ως «αρκετά πράσινη: ανακυκλώνουμε οτιδήποτε μπορεί να ανακυκλωθεί, αγοράζουμε βιολογικά».Συνδυάζοντας το Loop με αγορές σε τοπικά καταστήματα μηδενικών απορριμμάτων, η Hills βοήθησε την οικογένειά της να μειώσει ριζικά την εξάρτησή της από τις συσκευασίες μιας χρήσης.«Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι οι τιμές μπορεί να είναι λίγο υψηλές.Δεν μας πειράζει να ξοδέψουμε λίγο παραπάνω για να υποστηρίξουμε τα πράγματα στα οποία πιστεύεις, αλλά σε κάποια πράγματα, όπως τα ζυμαρικά, είναι απαγορευτικό».
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα για το επιχειρηματικό μοντέλο της Loop, λέει ο Szaky, είναι ότι αναγκάζει τους σχεδιαστές συσκευασιών να δώσουν προτεραιότητα στην ανθεκτικότητα έναντι της μιας χρήσης.Στο μέλλον, η Szaky αναμένει ότι η Loop θα μπορεί να στέλνει email στους χρήστες προειδοποιήσεις για ημερομηνίες λήξης και άλλες συμβουλές για τη μείωση του αποτυπώματος αποβλήτων τους.Το μοντέλο milkman δεν είναι απλώς το μπουκάλι: μας κάνει να σκεφτόμαστε τι καταναλώνουμε και τι πετάμε.«Τα σκουπίδια είναι κάτι που θέλουμε να μην το βλέπουμε και το μυαλό μας – είναι βρώμικα, είναι άσχημα, μυρίζουν άσχημα», λέει ο Szaky.
Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει.Είναι δελεαστικό να βλέπεις πλαστικό να συσσωρεύεται σε χωματερές της Μαλαισίας και να υποθέτεις ότι η ανακύκλωση είναι χάσιμο χρόνου, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια.Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ανακύκλωση είναι σε μεγάλο βαθμό μια ιστορία επιτυχίας και οι εναλλακτικές λύσεις – το κάψιμο των απορριμμάτων μας ή η ταφή τους – είναι χειρότερες.Αντί να εγκαταλείψουμε την ανακύκλωση, λέει ο Szaky, θα πρέπει όλοι να χρησιμοποιούμε λιγότερο, να επαναχρησιμοποιούμε ό,τι μπορούμε και να αντιμετωπίζουμε τα απόβλητά μας όπως τα βλέπει η βιομηχανία απορριμμάτων: ως πόρο.Όχι το τέλος κάτι, αλλά η αρχή για κάτι άλλο.
«Δεν το λέμε σπατάλη.το λέμε υλικά», λέει η Green Recycling's Smith, πίσω στο Maldon.Κάτω στην αυλή, ένα φορτηγό φορτώνεται με 35 μπάλες ταξινομημένου χαρτονιού.Από εδώ, ο Smith θα το στείλει σε ένα μύλο στο Κεντ για πολτοποίηση.Θα είναι νέα χάρτινα κουτιά μέσα στο δεκαπενθήμερο – και τα σκουπίδια κάποιου άλλου αμέσως μετά.
• If you would like a comment on this piece to be considered for inclusion on Weekend magazine’s letters page in print, please email weekend@theguardian.com, including your name and address (not for publication).
Πριν δημοσιεύσετε, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη συμμετοχή σας στη συζήτηση - χαιρόμαστε που επιλέξατε να συμμετάσχετε και εκτιμούμε τις απόψεις και τις εμπειρίες σας.
Επιλέξτε το όνομα χρήστη σας κάτω από το οποίο θα θέλατε να εμφανίζονται όλα τα σχόλιά σας.Μπορείτε να ορίσετε το όνομα χρήστη σας μόνο μία φορά.
Διατηρήστε τις αναρτήσεις σας με σεβασμό και τηρήστε τις οδηγίες της κοινότητας - και αν εντοπίσετε ένα σχόλιο που πιστεύετε ότι δεν συμμορφώνεται με τις οδηγίες, χρησιμοποιήστε τον σύνδεσμο "Αναφορά" δίπλα του για να μας ενημερώσετε.
Ώρα δημοσίευσης: Αυγ-23-2019