چگونه یک پرش اسکی انجام می دهید؟|اصلاح طلب براتلبورو

بومی ویلمینگتون مردی است که این کار به ظاهر غیرممکن را انجام می دهد - بالا و پایین رفتن در پرش اسکی تپه هریس تکان دهنده - و برف مناسب برای گروه اسکی پرش های ملی و بین المللی که در براتلبورو این آخر هفته برای پرش سالانه هریس هیل اسکی انتظار می رود. .

رابینسون سرپرست تیم مونت اسنو توچال است و برای چند روز به خدمه در هریس هیل قرض داده می شود تا سه چهارم انتهایی پرش را برای مسابقه آماده کند.

جیسون ایوانز، دومینو اصلی تأسیسات تپه اسکی منحصربه‌فرد، خدمه‌ای را هدایت می‌کند که تپه را آماده می‌کنند.او چیزی جز تمجید از رابینسون ندارد.

رابینسون ماشین خود، یک گربه وینچ Pisten Bully 600 را در بالای پرش راه اندازی می کند.بسیار پایین تر از او انتهای پرش و پارکینگی است که این شنبه و یکشنبه هزاران تماشاگر را در خود جای می دهد.در کناره، ریتریت میدوز و رودخانه کنتیکت قرار دارند.ایوانز قبلاً وینچ را به لنگر متصل کرده است، اما رابینسون، یک چسبنده برای ایمنی، از کابین ماشین خارج می شود تا دوباره چک کند.

سازمان دهندگان هریس هیل باید مجوز حمل و نقل ویژه ایالتی را برای جابجایی آرایشگر بزرگ از وست دوور به براتلبورو دریافت کنند، زیرا پهنه آن بسیار گسترده است، و روز سه شنبه بود.رابینسون چهارشنبه برگشته بود و مطمئن می شد که پوشش برف روی پرش یکنواخت و عمیق است و به طور یکنواخت در لبه های بوفه های پرش پخش شده است.جهنده‌هایی که با سرعت 70 مایل در ساعت حرکت می‌کنند، برای فرود آمدن به سطحی قابل پیش‌بینی و یکنواخت نیاز دارند.

بر خلاف مسیرهای اسکی که رابینسون با تاج می سازد، پرش اسکی باید از لبه به لبه یکنواخت باشد.

هوا 36 درجه و مه آلود است، اما رابینسون می‌گوید دمای بالای صفر، برف را زیبا و چسبناک می‌کند – بسته‌بندی آسان و جابه‌جایی آسان با دستگاهی که به شدت ردیابی می‌شود.گاهی اوقات، با بالا رفتن از شیب تند، حتی برای بالا کشیدن دستگاه به کابل سیمی نیاز ندارد.

کابل سیمی مانند یک اتصال دهنده غول پیکر است که مطمئن می شود دستگاه از تپه پایین نمی زند، یا می تواند آن را از سطح پرش بالا بکشد.

رابینسون فردی کمال گرا است و به شدت به درجه بندی های مواج پتوی سفید زیر خود توجه دارد.

ماشین غول پیکر، که مندی می نام دارد، یک ماشین قرمز بزرگ است که در بالای آن یک وینچ غول پیکر تقریباً شبیه یک پنجه است.در جلو یک گاوآهن مفصلی، در پشت یک پنجه که مانند کرفس از سطح خارج می شود.رابینسون به راحتی آنها را دستکاری می کند.

این دستگاه، در طول سفر خود در مسیر 9 از کوه اسنو به براتلبورو، مقداری خاک جاده را برداشت و در برف بکر بیرون می‌آید.رابینسون گفت که حتما آن را دفن خواهد کرد.

و رابینسون گفت که دوست دارد برف آبی رنگی را که گاوآهن روی آرایشگر روی توده‌های غول‌پیکر کنده می‌شود - رنگ آبی کلر دارد، زیرا برف منبع آب شهری شهر براتلبورو است که با کلر تصفیه می‌شود.رابینسون گفت: «ما در کوه اسنو چنین چیزی نداریم.

بالای تپه اواخر بعد از ظهر سه‌شنبه در مه پوشانده شده بود و دیدن اینکه رابینسون با ماشین بزرگش چه می‌کرد دشوارتر می‌شد.او گفت که در شب راحت‌تر می‌توان دید با چراغ‌های بزرگ روی آرایشگر.

گاوآهن سوسیس های گرد غول پیکری از برف ایجاد می کند و گلوله های برفی به وسعت پا می شکند و از سطح شیب دار پرش می ریزند.رابینسون در تمام مدت برف را به لبه‌ها فشار می‌دهد تا شکاف‌های لبه‌های دور را پر کند.

صبح پنجشنبه یک پوشش سبک از برف مرطوب چسبناک به همراه داشت و ایوانز گفت که خدمه او تمام آن برف را با دست پاک خواهند کرد.ایوانز با اشاره به اینکه دمای فوق العاده سرد برای پنجشنبه شب و به خصوص جمعه شب پیش بینی می شود، گفت: "ما برف نمی خواهیم. نمایه را تغییر می دهد. بسته بندی نشده است و ما یک سطح سخت خوب می خواهیم." به زیر صفر بروید، برای آماده نگه داشتن پرش برای جامپرها عالی خواهد بود.

تماشاگران؟ایوانز اذعان کرد که شاید برای آنها کمی کمتر عالی باشد، اگرچه انتظار می‌رود دمای بعد از ظهر شنبه و حتی بیشتر از آن در روز یکشنبه، روز دوم رقابت، گرم شود.

ایوانز گفت، خدمه ایوانز در قسمت بالایی پرش اسکی - که دستگاه نظافت سنگین به آن دسترسی ندارد - آخرین مراحل را انجام می دهد و روی آن آب می پاشند تا "مانند یک قطعه یخ" شود.

رابینسون در مجموع 21 سال در هتل مونت اسنو و همچنین پنج سال در کوهستان Stratton و پیست اسکی بهشتی در کالیفرنیا کار کرده است.

در Mount Snow، رابینسون بر خدمه ای حدود 10 نفره نظارت می کند، اما او تنها کسی است که آرایشگر "گربه وینچ" Mount Snow را اداره می کند.در منطقه اسکی، در پیست های اسکی بسیار شیب دار توچال، که در هر نقطه از 45 تا 60 درجه زمین استفاده می شود.بر خلاف هریس هیل، گاهی اوقات رابینسون مجبور است وینچ را به درخت بچسباند - "اگر به اندازه کافی بزرگ باشد" - و در مناطق دیگر لنگرهایی برای وینچ وجود دارد.

رابینسون در حالی که تن ها برف را به سمت پایین پرش می کرد، گفت: "فکر نمی کنم اینجا به اندازه ای که جیسون فکر می کند، برف باریده باشد."

برف توسط ایوانز - یک اسنوبردکار حرفه ای سابق که گورو هریس هیل شده بود - یک هفته زودتر ساخته شد و همانطور که ایوانز گفت به برف زمان می داد تا جا بیفتد و "برپا شود".

این دو مرد به خوبی یکدیگر را می‌شناسند: رابینسون تقریباً تا زمانی که ایوانز و خدمه‌اش از Evans Construction تپه را برای این رویداد آماده می‌کردند، هریس هیل را اصلاح می‌کرد.ایوانز همچنین از نیمه لوله کوه اسنو مراقبت می کند.

او در دامرستون بزرگ شد، به دبیرستان یونیون براتلبورو رفت و یک ترم در کالج ایالتی کین شرکت کرد، قبل از اینکه صدای آژیر اسنوبورد برای مقاومت آنقدر قوی بود.

برای 10 سال بعد، ایوانز در سطح بالایی در پیست اسنوبورد جهانی رقابت کرد و جوایز زیادی را به دست آورد، اما به گفته او همیشه المپیک را به دلیل زمان بندی از دست داد.او پس از چندین سال رقابت در نیمه پیپ به اسنوبرد کراس روی آورد و در نهایت به خانه بازگشت تا بفهمد که می‌خواهد با زندگی‌اش چه کار کند و امرار معاش کند.

ایوانز و خدمه بعد از سال نو کار روی تپه و پرش اسکی را شروع می کنند و او می گوید که حدود سه هفته طول می کشد تا همه چیز آماده شود.

در این سال، خدمه او مجبور شدند در مجموع 800 فوت بوفه جدید بسازند که هر دو طرف پرش را مشخص می کند که حدود 400 فوت طول دارد.آنها از فلز راه راه در قسمت بالایی و از الوارهای تحت فشار در قسمت پایین استفاده کردند تا پوسیدگی را به حداقل برسانند، زیرا بوفه ها در تمام طول سال در جای خود باقی می مانند.

ایوانز و خدمه‌اش به مدت پنج شب، از اواخر ژانویه، با استفاده از یک کمپرسور قرضی از کوه اسنو برای ایجاد انبوه‌های غول‌پیکر برف دمیدند.این وظیفه رابینسون است که آن را در اطراف پخش کند - مانند یخ زدن برفی روی یک کیک غول پیکر، بسیار شیب دار.

اگر مایلید نظری (یا نکته یا سوالی) در مورد این داستان با ویراستاران بگذارید، لطفاً به ما ایمیل بزنید.ما همچنین از نامه هایی به سردبیر برای انتشار استقبال می کنیم.شما می توانید این کار را با پر کردن فرم نامه های ما و ارسال آن به اتاق خبر انجام دهید.