پت کین: ما باید در مورد آتش سوزی های استرالیا صحبت کنیم

آتش‌سوزی‌های بی‌سابقه استرالیا به‌عنوان نمونه‌ای از فروپاشی آب‌وهوایی در حال وقوع ذکر شده است.

به نظر می‌رسد فناوری اطلاعات برای بسیاری از استرالیایی‌ها لحظه نمادین است، زیرا آنها از قلمرو خود - زمینی به اندازه ایالات متحده - در آتش‌سوزی‌های بی‌سابقه در بوته‌ها غوطه‌ور می‌شوند.

ویدئویی که در حال گردش است، یک زاغی استرالیایی را نشان می‌دهد که روی یک حصار سفید در نیوکاسل، نیو ساوت ولز نشسته است.این پرنده حتی به دلیل تقلید صداهایی که بیشتر در محله هایش با آن مواجه می شود، قابل توجه است، محبوب است.

آهنگ اوج گرفتنش؟طیف متنوعی از آژیرهای موتور آتش سوزی - که تمام آن چیزی است که موجود در چند هفته اخیر شنیده است.

جهنم استرالیا به درستی به عنوان نمونه ای از فروپاشی آب و هوایی در حال وقوع ذکر می شود، هرگز اهمیتی برای کاهش آن ندارد (این گرم ترین و خشک ترین سال ثبت شده است، و برای استرالیا، این چیزی می گوید).

نمی‌دانم تماس‌های شما با خانواده، دوستان و همکارانتان چگونه است.اما ارتباطات خود من به شدت در مورد تجربیات روزانه خود افسرده شده است.

گلوهای خفه کننده، درخشش های وهم انگیز آسمان، قطع برق، خرابی حمل و نقل.هنگامی که دیوارهای شعله از کنار ترکیبات خود می گذرند، نزدیک از دست می روند.هجوم سیاستمداران - و احتمال اینکه آنها به قول خودشان "باکلی و هیچ کدام" مسئولانه عمل کنند.

با این حال، یک لحظه فکر نکنید که آنها در گوشه ای می لرزند و ترسو در انتظار آخرالزمان زیست محیطی هستند.خواندن روایت‌های روزمره استرالیایی‌ها در مورد دفاع از خانه‌های خود در بوته‌ها در برابر دیوارهای آتشی که به سرعت در حال حرکت هستند و بلندتر از بالای درختان هستند، کنجکاو است.یکی از ویژگی های نخ های آنها قطعاً نشان دادن انعطاف پذیری Ocker است.

آنها با خستگی به شما می گویند که همیشه مجبور بوده اند با آتش سوزی های جنگلی مقابله کنند.و اینکه چگونه خانواده‌ها و جوامع آنها مهارت‌های بقای بسیاری را توسعه داده‌اند.آبپاش ها روی سقف ها نصب می شوند.محیط های غیر قابل اشتعال کشت می شوند.موتورها برای حفظ فشار آب جرقه می زنند.برنامه‌هایی به نام «Fires Near Us» اطلاعاتی را در زمان واقعی درباره مکان شعله‌های در حال چرخش به ارمغان می‌آورند.

من حتی از شگفتی های پتوهای آتش محافظ، ساخته شده از پشم خالص و مقاوم در برابر آتش می شنوم، که (آنها به من اطمینان می دهند) می تواند به هر شهروند کمک کند تا از یک دوزخ 1000 درجه سانتیگراد که از بالای سرش 20 تا 40 دقیقه عبور می کند، جان سالم به در ببرد.

با این حال، این فصل آتش‌سوزی، حتی خشن‌ترین و مبارزترین استرالیایی‌های مدرن را می‌ترساند.همانطور که تصاویر نشان می دهد، مناطق وسیعی از کشور به سمت یکدیگر شعله ور هستند - منطقه ای به اندازه بلژیک که اکنون سوزانده شده است.حجم عظیم سوخت، رنگ پریدگی عجیب و غریب و نارنجی رنگی را بر کلان شهری به نام سیدنی ایجاد می کند.

ساکنان این پایتخت جهانی در حال حاضر محاسبات تلخ خود را انجام می دهند.P2 (به معنی لکه های خاکستر سرطان زا به طول چند میکرومیلی متر) هوای خیابان های خود را پر می کند.کمبود شدید ماسک تنفسی P2 وجود دارد (که به اندازه کافی دور صورت را محکم نمی‌بندند، بنابراین به سختی کار می‌کنند).ساکنان سیدنی انتظار دارند که در نتیجه این آتش سوزی ها طی 10 تا 30 سال آینده، موارد آمفیزم و سرطان ریه وجود داشته باشد.

یکی از مخاطبین من در اوز می گوید: «این اساساً هر تصویری از جهنم است که واقعی می شود... آینده دیستوپیایی که اغلب در داستان های علمی تخیلی پیش بینی می شود.

و در حالی که تعداد تلفات انسانی تا کنون زیاد نیست، تلفات حیوانات تقریباً غیرقابل درک است.تخمین زده می‌شود که تاکنون نیم میلیارد حیوان کشته شده‌اند و کوالاها برای فرار از این آتش‌سوزی‌های شدید و وحشیانه مجهز نیستند.

همانطور که ما به تماشای باران‌ها می‌نشینیم که به‌طور ملال‌آور از پنجره‌های اسکاتلندی‌مان می‌چکد، در کنار صفحه تخت و بولتن‌های خبری نارنجی آن، ممکن است برایمان آسان باشد که بی‌صدا از ستاره‌های خوش شانس‌مان به خاطر وضعیت عموماً غمگین‌مان تشکر کنیم.

با این حال استرالیا بخشی از مدرنیته ماست.دیدن حومه‌هایی که از محموله‌های محموله‌ای با تلفن همراه استفاده می‌کنند، در سواحل اخری رنگی که شعله‌های آتش خانه‌ها، معیشت‌ها و شهرهای اطرافشان را می‌سوزاند، تکان‌دهنده است.

چه پدیده هایی در نهایت در اسکاتلند مرطوب به ما ضربه می زند، زیرا سیاره همچنان بی امان گرم می شود؟به جای دیواری از شعله، به احتمال زیاد این روح پناهندگانی هستند که از سرزمین خود بیرون می روند - بی توجهی غرب ما به انتشار کربن ما که حیات داخلی آنها را از بین می برد.آیا ما آماده و مایل هستیم که مسئولیت های خود را برای نتیجه ای که به دست آورده ایم به عهده بگیریم؟

مطالعه وضعیت استرالیا بیشتر نشان می‌دهد که لبه‌های تیز سیاست‌های اقلیمی آینده ما ممکن است متضمن آن باشد.

اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا، توسط همان دستگاه تبلیغاتی انتخاب شد که به جانسون، و حزب محافظه‌کار اکثریت را در اختیار داشتند.موریسون به قدری با صنعت سوخت فسیلی دلسوز است که زمانی یک توده زغال سنگ را در اتاق پارلمان کانبرا در آغوش گرفت (او با صدای بلند گفت: «از آن نترسید».

در کنفرانس اخیر آب و هوا COP25، استرالیایی ها توسط بسیاری از کشورهای شرکت کننده به دلیل تلاش برای مصالحه و کاهش تاثیر سهمیه های تجارت کربن محکوم شدند.موریسون - که آنقدر در مورد آتش سوزی های جنگلی بی خبر است که در اوج آنها برای تعطیلات خانوادگی به هاوایی رفت - یک نوع آشنای مثلث گویی سیاسی استرالیایی است (در واقع، آنها این روش را ابداع کردند).

یکی از پاسخ‌های اخیر او بود: «ما می‌خواهیم به اهداف آب و هوایی خود ضربه بزنیم، اما نمی‌خواهیم بر مشاغل استرالیایی‌های معمولی تأثیر بگذاریم - ما موضع معقولی اتخاذ می‌کنیم».

آیا دولت فعلی وست مینستر در طی 12 ماه آینده، در راهپیمایی خود به کنفرانس COP بعدی در گلاسکو، همان موضع میانه‌روی موریسون را اتخاذ خواهد کرد؟در واقع، برای این موضوع، اگر تولید نفت در برابر انرژی همچنان بخشی از دفترچه هند باشد، دولت اسکاتلند چه موضعی اتخاذ خواهد کرد؟

اعتیاد متوالی دولت های استرالیا به سوخت های فسیلی، محرک هایی کاملاً تجاری دارد.چین روابط استخراجی با استرالیا دارد - این کشور خوش شانس سنگ آهن و زغال سنگ را در تجارت به ارزش 120 میلیارد دلار در سال به ابرقدرت ارائه می دهد.

با این حال، اگر کشوری پتانسیل تبدیل شدن به یک غول بزرگ با انرژی خورشیدی و انرژی پایدار را داشت، باید استرالیا باشد.در واقع، بر اساس وات سرانه تولید شده توسط خورشید، در ژوئیه 2019 استرالیا در رتبه دوم جهان (459 wpc) پس از آلمان (548 wpc) قرار گرفت.

نگرانی های قابل توجیهی در مورد افزودن قابلیت اشتعال پنل های خورشیدی و پتانسیل انفجاری باتری ها به سبک زندگی بوش وجود دارد.اما حداقل برای خدمت به شهرهای بزرگ، مزارع خورشیدی قابل برنامه ریزی، دفاع و قابل اجرا هستند.

در واقع، طیف کاملی از منابع انرژی پایدار - زمین گرمایی، باد در ساحل و دریا، جزر و مد - در دسترس این کشور خوش شانس است.هر چیزی که جایگزین مناسبی برای ایستگاه‌های زغال‌سنگ است که به‌طور باورنکردنی همچنان بار پایه تولید انرژی استرالیا را فراهم می‌کنند.(پیوستن نخست وزیر موریسون به نوک پستان بخش معدن فقط دیوانگی را گسترش می دهد).

و مانند یک فریاد دور، صدای ساکنان اصلی استرالیا - که ده‌ها هزار سال است از زمین مراقبت کرده‌اند - گاهی در میان هیاهوی جریان اصلی سیاسی شنیده می‌شود.

کتاب «بزرگترین املاک روی زمین» نوشته بیل گاماژ و «ایمو تاریک» اثر بروس پاسکو، این افسانه را کاملاً رد می‌کنند که استرالیا یک بیابان کشت‌نشده بود که توسط شکارچی‌ها پرسه می‌زد و سپس استعمارگران غربی آن را تولید کردند.

و دلیل آن روشی بود که مردم بومی از «چوب آتش» یا سوزاندن استراتژیک استفاده می کردند.آن‌ها درختان را روی زمین‌های فقیرانه پرتاب کردند و زمین خوب را به چمن‌هایی تبدیل کردند که شکار را به خود جذب می‌کرد: «موزاییکی از سوختگی»، همانطور که پاسکو آن را می‌گوید.و آن درختان باقیمانده اجازه نداشتند تنه های قابل اشتعال خود را ضخیم کنند، یا سایبان های برگی خود را خیلی نزدیک به هم داشته باشند.

تحقیقات Pascoe و Gammage که تمام تعصبات را به چالش می کشد، مناظر طبیعی بومی را نشان می دهد که کنترل شده تر، با درختان کمتر و بهتر از زمان حال - جایی که شعله ها از تاجی به تاج می پرند - کنترل شده بودند.

همانطور که در بخشی از وب‌سایت ABC اشاره می‌شود: «ممکن است مزایای زیادی از یادگیری مجدد مهارت‌های آتش‌سوزی مردم باستانی استرالیا به همراه داشته باشد.این سوال باقی می ماند که آیا سیاست استرالیا به اندازه کافی بالغ است که اجازه دهد.

در حال حاضر اینطور به نظر نمی رسد (و عدم بلوغ سیاسی به سختی منحصر به استرالیا است).همکاران سیدنی من انتظار دارند که با توجه به ماهیت عمیقاً در معرض خطر رژیم جدید، رهبری اقلیم باید به نحوی از جامعه مدنی بیرون بیاید.هیچ کدام از آن صدا آشنا؟

اما ما باید مراقب بحران استرالیا باشیم.بر خلاف ویدیوی گردشگری پرشور و شادی که کایلی مینوگ واقعاً در رسانه‌های اجتماعی تبلیغ می‌کند، استرالیا راهگشای برخی از مشکلات جمعی ما است.

این وب‌سایت و روزنامه‌های مرتبط از آیین‌نامه عملکرد سردبیران سازمان استاندارد مطبوعات مستقل تبعیت می‌کنند.اگر شکایتی در مورد محتوای تحریریه دارید که مربوط به عدم دقت یا نفوذ است، لطفاً با ویرایشگر اینجا تماس بگیرید.اگر از پاسخ ارائه شده ناراضی هستید، می توانید از اینجا با IPSO تماس بگیرید

© کپی رایت 2001-2020.این سایت بخشی از شبکه روزنامه محلی ممیزی شده Newsquest است.یک شرکت گانتمنتشر شده از دفاتر خود در 200 خیابان رنفیلد گلاسکو و چاپ در اسکاتلند توسط Newsquest (هرالد و تایمز) یک بخش از Newsquest Media Group Ltd، ثبت شده در انگلستان و ولز با شماره 01676637 در Loudwater Mill, Station Road, High Wycombe HP10 9TY – a Gannet شرکت.