เพลิดเพลินกับช่วงบ่ายที่มีเมฆปกคลุมและฝนตกปรอยๆ ที่ฟาร์มพร้อมเกสต์เฮาส์ในทุ่งหญ้าสะวันนายินดีต้อนรับสายตาและสาเหตุสำหรับการเฉลิมฉลอง
แม่น้ำออเรนจ์ไหลต่ำเป็นหนึ่งในแม่น้ำที่ยาวที่สุดในแอฟริกาใต้เป็นพรมแดนระหว่างแอฟริกาใต้และนามิเบีย
เพลิดเพลินกับช่วงบ่ายที่มีเมฆปกคลุมและฝนตกปรอยๆ ที่ฟาร์มพร้อมเกสต์เฮาส์ในทุ่งหญ้าสะวันนายินดีต้อนรับสายตาและสาเหตุสำหรับการเฉลิมฉลอง
แม่น้ำออเรนจ์ไหลต่ำเป็นหนึ่งในแม่น้ำที่ยาวที่สุดในแอฟริกาใต้เป็นพรมแดนระหว่างแอฟริกาใต้และนามิเบีย
ในที่สุด เที่ยวบิน 10 ชั่วโมงเหนือพื้นที่กว้างใหญ่สีน้ำเงินของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ก็ได้เปิดทางขึ้นบกมองออกไปทางที่นั่งริมหน้าต่างด้านซ้ายของฉัน จากความสูง 35,000 ฟุต ไม่มีอะไรเลยนอกจากทะเลทรายทางตอนใต้ของแอฟริกาที่แห้งแล้ง ไกลสุดสายตา
เดินทางโดยรถแท็กซี่ไปยังใจกลางเมืองเคปทาวน์ มีเพียงกระเป๋าเดินทางใบเล็กๆ ที่ลากอยู่ค่อนข้างแตกต่างไปจากละตินอเมริกา: เกือบเท่าคฤหาสน์มากมาย — และ Ferraris, Maseratis, Bentleys — เช่นเดียวกับ Beverly Hillsแต่ในขณะเดียวกัน นักเลงข้างถนนที่ดุดันเข้ามาหาฉันราวกับซอมบี้ หลายคนสวมผ้าขี้ริ้ว ที่นี่จากความยากจนของเมืองที่อยู่ใกล้ๆ
นี่คือโลกใบใหม่และทำให้สับสนอย่างทั่วถึงขณะนี้รถจักรยานยนต์ถูกซ่อนไว้อย่างปลอดภัยในโรงรถระยะยาวในอุรุกวัยฉันมาที่นี่เพื่อถีบจักรยานผ่านแอฟริกา
หนึ่งมาถึงกล่องกระดาษแข็งขนาดใหญ่ ตลอดทางจากบอยซีFrank Leone และทีมงานของ George's Cycles ต่างร่วมมือกันอย่างชัดเจนระดมความคิดจากประสบการณ์การปั่นจักรยานร่วมกัน เหตุการณ์ฉุกเฉินบนท้องถนนที่สมจริง และประกอบเครื่องจักรนี้ทุกอย่างได้รับการปรับอย่างสมบูรณ์แบบ รวมทั้งเครื่องมือขนาดกะทัดรัดและชิ้นส่วนอะไหล่ที่สำคัญมากมาย เช่น ซี่ล้อ ข้อต่อโซ่ ยาง สายเกียร์ เฟือง และอื่นๆ อีกมากมายแต่ละหน้าปัดที่ละเอียดอ่อน ทดสอบและตั้งค่าแล้ว
คืนสุดท้ายในเคปทาวน์ ที่ผับไอริช ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอัฟโฟรขนาดเท่าลูกบอลชายหาดและหน้าตาสวยงามจับตาฉันขณะที่เธอเดินผ่านเธอเดินเข้าไปนั่งใกล้ฉันที่บาร์ฉันเสนอให้ซื้อเครื่องดื่มให้เธอ และเธอก็ตอบรับแล้วเธอก็บอกว่าเราควรย้ายไปที่โต๊ะและเราทำได้เรามีการสนทนาที่น่ารื่นรมย์ชื่อของเธอคือ Khanyisa เธอพูดภาษาแอฟริกัน ซึ่งคล้ายกับภาษาดัตช์ แต่ใกล้ชิดกับภาษาเฟลมิชทางเหนือของเบลเยียมยิ่งไปกว่านั้น ภาษาแม่ที่สาม ฉันจำไม่ได้ มีเสียง "คลิก" เยอะมาก ฉันยังเรียนรู้คำสาปบางคำ แต่ฉันก็ลืมคำเหล่านั้นไปด้วย
หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง เธอเสนอบริการบางอย่างจาก “อาชีพที่เก่าแก่ที่สุด”ฉันไม่สนใจแต่ฉันก็ไม่อยากเสียเธอไป ดังนั้นฉันจึงเสนอแรนด์แอฟริกาใต้ (สกุลเงินอย่างเป็นทางการของแอฟริกาใต้) ให้เธอเพียงเพื่ออยู่และพูดคุยต่อไป และเธอก็รับปาก
นี่เป็นโอกาสที่ฉันจะถามคำถามอะไรก็ได้ที่ฉันอยากรู้ชีวิตด้านนั้นแตกต่างกันยากจะพูดอย่างอ่อนโยนในบรรดาคำถามที่ไร้เดียงสาของฉัน ฉันถามว่าเธออยากจะเป็นผู้หญิงผิวขาวที่ไม่สวยหรือผู้หญิงผิวดำที่สวยแบบเธอ ในประเทศนี้ที่มีประวัติศาสตร์อันน่าเศร้าของการแบ่งแยกสีผิวคำตอบนั้นมาอย่างง่ายดายสำหรับเธอเห็นได้ชัดว่าความไม่เท่าเทียมกันที่น่าดึงดูดใจอาจรุนแรงกว่าการล่วงละเมิดในอาณานิคมเป็นเวลาหลายศตวรรษ ด้วยความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจที่รวมกัน
เธอเป็นคนซื่อสัตย์และน่านับถืออย่างยิ่งสตีลลี่ก็เช่นกัน ดูเหมือนจะไม่กลัวอะไรเลย นอกจากไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมให้ลูกชายของเธอตรงนั้นมีบางอย่างให้ไตร่ตรอง
หลายคนที่นี่รวมทั้งคันยิสาสนใจการเดินทางของผมอย่างจริงใจชาวแอฟริกาใต้ทุกคนไม่มีข้อยกเว้นมีเวลาให้นี่คือความเอื้ออาทรที่ไร้ที่สิ้นสุดของละตินอเมริกาฉันมักจะสัมผัสได้ถึงคุณลักษณะบางอย่างของมนุษย์ เช่น คำว่า "โบกมือทักทาย" ง่ายๆ ความเคารพที่ฝังแน่นสำหรับ "นักเดินทาง" ที่ดูเหมือนจะอยู่เหนือศาสนา สัญชาติ เชื้อชาติ และวัฒนธรรม
ฉันเริ่มถีบถีบในเช้าวันศุกร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ อย่างไม่เป็นระเบียบ โดยไม่ได้ออกแรงอะไรเลย ฉันวิ่งผ่านเนินเขาที่คดเคี้ยวของถนนชายฝั่งตะวันตกของแอฟริกาใต้ได้ 80 ไมล์ไม่เลวสำหรับผู้ชายที่แทบจะไม่ได้นั่งบนเบาะจักรยานในช่วง 10 เดือนที่ผ่านมา
สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับหมายเลข 80 ไมล์นั้น … มันเกิดขึ้นเป็น 1% ของ 8,000 ไมล์โดยประมาณไปยังกรุงไคโร
แม้ว่าปลายด้านหลังของฉันเจ็บขาอีกด้วยฉันเดินแทบไม่ได้ วันรุ่งขึ้นก็ไปพักผ่อนและพักฟื้น
สง่างามเหมือนเดิม เป็นการดีที่จะหนีจากคณะละครสัตว์ของพื้นที่เคปทาวน์ที่ใหญ่กว่าแอฟริกาใต้มีการฆาตกรรมเฉลี่ย 57 ครั้งต่อวันแบบรายหัวโดยประมาณเท่ากับเม็กซิโกมันไม่ได้กวนใจฉันเพราะฉันมีเหตุผลผู้คนคลั่งไคล้เรื่องนี้ บอกฉันว่าพวกเขาชื่นชม "ความกล้าหาญ" ของฉันฉันแค่หวังว่าพวกเขาจะปิดมัน เพื่อที่ฉันจะได้ขี่ไปในความเขลาและความสงบสุข
ไกลออกไปทางเหนือ เป็นที่รู้กันว่าปลอดภัยประเทศต่อไปคือนามิเบียซึ่งมีพรมแดนติดกับอีก 400 ไมล์ข้างหน้าก็สงบเช่นกัน
การขี่ผ่านปั๊มน้ำมันเป็นความสุขอย่างหนึ่งไม่ต้องซื้อของฟุ่มเฟือยอีกต่อไปฉันได้รับอิสรภาพแล้ว
กังหันลมเหล็กแบบเก่าส่งเสียงดังเอี๊ยดจากฟาร์มที่ทำงานที่นี่ในประเทศที่ราบกว้างใหญ่ที่แห้งแล้ง ฉากที่เต็มไปด้วยฝุ่นชวนให้นึกถึง “Grapes of Wrath” ผลงานชิ้นเอกของ John Steinbeck เรื่อง Dust Bowl ของอเมริกานกกระจอกเทศ สปริงบอก แพะ ชมทะเลเค็มได้ทั้งวันสิ่งหนึ่งที่สังเกตได้จากที่นั่งของจักรยานมากขึ้น
โดริงสบายเป็นตัวเตือนว่าทำไมปกติไม่วางแผนก็ไหลเป็นเพียงการค้นพบโดยบังเอิญ ในวันนั้น 25 ไมล์สุดท้ายบนทรายและกระดานซักผ้า เมื่อประภาคารสีขาวสูงและยอดโบสถ์และต้นไม้บางต้นมาถึงขอบฟ้า มาถึงที่สุดท้ายเหมือนโอเอซิส
ฉันดึงตัวที่ค่อนข้างแตกร้าว ถูกแดดเผา วิงเวียนเล็กน้อย รับการต้อนรับด้วยคลื่นที่เป็นมิตรขณะที่ฉันกลิ้งไปข้างหน้าอย่างช้าๆ
การตั้งถิ่นฐานริมทะเลส่วนใหญ่นี้เป็นคนผิวสีที่มีร่มเงาสีเดียวหรืออีกสีหนึ่ง อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุกร่อน ทั้งหมดซีดจาง หยาบกร้านรอบขอบประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์เป็นสีขาว และอาศัยอยู่ในกระท่อมที่เงางามกว่าอีกมุมหนึ่งของเมือง ซึ่งเป็นมุมที่มองเห็นวิวทะเลได้ดีที่สุด
บ่ายวันนั้นไฟฟ้าดับแอฟริกาใต้กำหนดไฟดับเกือบทุกวันโรงไฟฟ้าถ่านหินมีปัญหาฉันรวบรวมการลงทุนต่ำซึ่งเป็นมรดกของการทุจริตในอดีต
มีผับสองแห่งทั้งสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อยและมีสติเช่นเดียวกับป้ายจราจร ผู้ดูแลมักจะพูดภาษาแอฟริคานส์กับคุณก่อน แต่พวกเขาจะเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษโดยไม่พลาดแม้แต่ก้าวเดียว และไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่นี่มีผู้คนมากมายที่เปลี่ยนมาใช้ลิ้นภาษาซูลูได้โดยไม่พลาดแม้แต่จังหวะเดียวกลืนขวด Castle ในราคา 20 Rand หรือประมาณ 1.35 ดอลลาร์สหรัฐ และชื่นชมธงทีมรักบี้และโปสเตอร์บนผนัง
เหล่าชายร่างใหญ่ที่ปะทะกันราวกับกลาดิเอเตอร์ เลือดกำเดาไหลฉันพูดไม่ออก ไม่สนใจความหลงใหลในกีฬานี้ฉันเพิ่งรู้ว่าการกระทำคร่าวๆ ทั้งหมดนั้นมีความหมายสำหรับบางคน
ที่โรงเรียนมัธยมปลายมีสนามรักบี้ในมุมมองของประภาคารที่มีเสน่ห์ซึ่งอยู่เหนือการประมง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นนายจ้างหลักของโดริงใบเท่าที่ฉันเห็น คนผิวสีหลายร้อยคนทำงานที่นั่น ทุกคนทุ่มเทอย่างหนัก
ผ่านไปแล้ว เรือม้าสองลำดูดพื้นทะเล เก็บเกี่ยวเพชรพื้นที่ชายฝั่งทะเลเหล่านี้ จากที่นี่และทางเหนือของนามิเบีย เต็มไปด้วยเพชร ฉันได้เรียนรู้
25 ไมล์แรกเป็นทางลาดยาง ลมพัดเล็กน้อย แม้ว่าจะไม่มีทะเลหมอกในตอนเช้าควรเป็นคำเตือนฉันรู้สึกว่าฉันแข็งแรงขึ้น เร็ว มีอะไรน่าเป็นห่วงฉันพกน้ำห้าขวด แต่เติมแค่สองขวดสำหรับวันอันสั้นนี้
แล้วก็มาถึงทางแยกถนนสู่นูเวอรัสเป็นถนนกรวดและทรายและอ่างล้างหน้าและทรายถนนสายนี้เลี้ยวเข้าแผ่นดินและเริ่มปีนเขา
ฉันกำลังปั่นขึ้นเนินเขาโดยดื่มน้ำเกือบทั้งหมดของฉันแล้วเมื่อรถบรรทุกงานขนาดใหญ่เข้ามาใกล้จากด้านหลังเด็กตัวผอมเอนเบาะนั่งผู้โดยสาร (พวงมาลัยอยู่ด้านขวา) ใบหน้าที่เป็นมิตร กระตือรือร้น เขาพูดเล่น "ดื่มน้ำ" สองสามครั้งเขาตะโกนใส่เครื่องยนต์ดีเซลว่า “คุณต้องการน้ำไหม”
ฉันโบกมือให้เขาอย่างสุภาพอีกเพียง 20 ไมล์เท่านั้นนั่นไม่มีอะไรฉันเริ่มแข็งแล้วใช่ไหมเขายักไหล่และส่ายหัวขณะที่พวกเขาเร่งความเร็วออกไป
จากนั้นก็ปีนขึ้นไปอีกแต่ละคนตามด้วยการเลี้ยวและการปีนขึ้นไปที่ขอบฟ้าภายใน 15 นาที ฉันเริ่มกระหายน้ำกระหายน้ำอย่างสิ้นหวัง
แกะหลายสิบตัวซุกตัวอยู่ใต้ยุ้งฉางอ่างเก็บน้ำและรางน้ำในบริเวณใกล้เคียงฉันกระหายน้ำมากพอที่จะปีนรั้วแล้วเห็นการดื่มน้ำแกะหรือไม่?
ต่อมาเป็นบ้านบ้านสวยดี มีรั้วรอบขอบชิด ไม่มีใครอยู่เลยฉันไม่กระหายน้ำมากพอที่จะบุกเข้าไป แต่การพังและการเข้ามานั้นทำให้จิตใจของฉันตื่นตระหนก
ฉันมีแรงกระตุ้นอย่างมากที่จะดึงและฉี่เมื่อมันเริ่มไหล ฉันจึงคิดที่จะเก็บมันไว้ดื่มออกมาน้อยจัง
ฉันตกลงไปในกองทราย ล้อของฉันหลุดออกไป และฉันก็ล้มลงไปจริงๆไม่มีบิ๊กกี้รู้สึกดีที่ได้ยืนตัวตรงฉันเหลือบมองโทรศัพท์อีกครั้งยังไม่มีบริการยังไงก็ตาม แม้ว่าฉันจะมีสัญญาณ แต่มีคนกด "911 สำหรับกรณีฉุกเฉิน" ออกที่นี่ไหมอีกไม่นานรถจะมาแน่นอน….
เมฆบางส่วนมาแทนเมฆในขนาดและรูปร่างคลาสสิกเพียงแค่ผ่านไปหนึ่งหรือสองครั้งสักครู่ก็สร้างความแตกต่างความเมตตาอันล้ำค่าจากแสงเลเซอร์ของดวงอาทิตย์
ความบ้าคลั่งที่กำลังคืบคลานฉันจับตัวเองพูดพึมพัมออกมาดังๆฉันรู้ว่ามันเริ่มแย่ แต่ฉันรู้ว่าจุดจบอยู่ไม่ไกลเกินไปแต่ถ้าฉันเลี้ยวผิดล่ะ?เกิดอะไรขึ้นถ้าฉันได้รับยางแบน?
เกิดลมกระโชกขึ้นเล็กน้อยคุณจะสังเกตเห็นของขวัญที่น้อยที่สุดในบางครั้งเมฆก้อนอื่นกลิ้งลงมาในที่สุด ฉันก็ได้ยินเสียงรถบรรทุกวิ่งเข้ามาจากด้านหลังไกล
ฉันหยุดและลงจากหลังม้า เลียนแบบ "น้ำ" เมื่อมันเข้ามาใกล้มากขึ้นชาวแอฟริกาใต้ขี้ขลาดที่พวงมาลัยของ Land Cruiser เก่ากระโดดออกมาและมองฉันจากนั้นเอื้อมมือไปที่รถแท็กซี่และยื่นโคล่าครึ่งขวด
ในที่สุดก็เป็นเช่นนั้นไม่มากสำหรับ Nuwerusมีร้านนึง.ฉันคลานเข้าไป ผ่านเคาน์เตอร์และบนพื้นคอนกรีตในห้องเก็บของเย็นแม่ค้าผมหงอกนำเหยือกน้ำมาให้ฉันเด็กๆ ในเมืองต่างเบิกตากว้างมองมาที่ฉันจากมุมถนน
ข้างนอกนั่น 104 องศาฉันยังไม่ตาย หวังว่าจะไม่ทำลายไต แต่เรียนรู้บทเรียนแพ็คน้ำส่วนเกินศึกษาสภาพอากาศและการเปลี่ยนแปลงระดับความสูงหากมีน้ำให้ใช้ TAKE ITทำผิดพลาดของนักรบเหล่านี้อีกครั้งและแอฟริกาสามารถส่งฉันออกไปชั่วนิรันดร์จำไว้นะ ฉันเป็นมากกว่ากระสอบเนื้อ ห้อยด้วยกระดูกและเต็มไปด้วยน้ำอันล้ำค่า
ฉันไม่จำเป็นต้องอยู่ในนูเวรัสหลังจากชั่วโมงของการคายน้ำ ฉันก็หลับสบายฉันเพิ่งคิดว่าฉันจะไปเที่ยวในเมืองที่รกร้าง ผายลมไปหนึ่งวันชื่อเมืองคือ แอฟริกัน มันหมายถึง "การพักผ่อนใหม่" ดังนั้นทำไมไม่
โครงสร้างหล่อๆ ไม่กี่อย่าง เหมือนโรงเรียนหลังคาเมทัลชีท โทนสีกลาง ตกแต่งด้วยพาสเทลสว่างรอบหน้าต่างและชายคา
ดอกไม้ทุกที่ที่ฉันมองนั้นค่อนข้างโดดเด่นพืชทะเลทรายที่ทนทานทุกชนิดที่ฉันไม่สามารถตั้งชื่อได้สำหรับบรรดาสัตว์ต่างๆ ฉันพบคู่มือภาคสนามสำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในแอฟริกาใต้ซึ่งมีสัตว์ร้ายน่ากลัวหลายสิบตัวฉันไม่สามารถตั้งชื่อได้มากกว่าหนึ่งชื่อที่ชัดเจนที่สุดใครเคยได้ยินเรื่อง Dik-Dik บ้าง?กูดู?ญาญ่า?เรบอค?ฉันระบุตัวคนร้ายที่ฉันเห็นเมื่อวันก่อน ด้วยหางเป็นพวงและหูยักษ์นั่นคือสุนัขจิ้งจอกหูค้างคาวตัวใหญ่
เบลินดาไปที่ "Drankwinkel" ช่วยก้นฉันไว้ฉันเดินไปที่ร้านอีกครั้งเพื่อกล่าวขอบคุณที่ดูแลฉันเธอบอกว่าฉันดูแย่มากแล้วแย่พอที่เธอเกือบจะโทรหาหมอในเมือง
มันไม่ใช่ร้านค้ามากนักของเหลวในขวดแก้ว ส่วนใหญ่เป็นเบียร์และไวน์ และแคชของเยเกอร์ไมสเตอร์ห้องเก็บของสุดเจ๋งที่ด้านหลังที่ฉันพักอยู่บนพื้น จริงๆ แล้วไม่ได้เก็บมากไปกว่าขยะเก่าๆ และลังเบียร์เปล่าๆ
มีร้านค้าอีกแห่งในบริเวณใกล้เคียง ซึ่งเพิ่มเป็นสองเท่าของที่ทำการไปรษณีย์ มีของใช้ในครัวเรือนเมืองนี้ต้องมีผู้อยู่อาศัยห้าร้อยคนฉันรวบรวมรถไปรับที่ Vredendal สัปดาห์ละครั้งเพื่อเสบียงที่นี่แทบไม่มีขายเลย
The Hardeveld Lodge ที่ซึ่งฉันแช่รองเท้าไว้ มีสระว่ายน้ำทรงกลมเล็กๆ ห้องรับประทานอาหารสำหรับสุภาพบุรุษ และเลานจ์ที่อยู่ติดกันซึ่งมีไม้สุดหรูและหนังหรูหราจำนวนมากเฟย์เป็นผู้ดำเนินการร่วมกันสามีของเธอเสียชีวิตเมื่อไม่กี่ปีก่อนอย่างไรก็ตามเธอได้รับการวิปปิ้งที่นี่ทุกซอกทุกมุมไม่มีที่ติทุกมื้อชุ่มฉ่ำ
ย้อนกลับไปที่ถนน ทางหลวงที่ข้ามไปยังนอร์เทิร์นเคป ซึ่งเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดของแอฟริกาใต้ ทักทายด้วยป้ายสี่ภาษา ได้แก่ แอฟริกา ทสวานา โคซ่า และอังกฤษแอฟริกาใต้มีภาษาราชการ 11 ภาษาทั่วประเทศวันที่ 85 ไมล์นี้เป็นสภาพการปั่นจักรยานที่ดีขึ้นมากถนนทาร์ ปีนเขาปานกลาง เมฆปกคลุม อุณหภูมิต่ำกว่า
ฤดูท่องเที่ยวคือเดือนสิงหาคมและกันยายน ฤดูใบไม้ผลิในซีกโลกใต้นั่นคือเวลาที่ภูมิทัศน์จะระเบิดด้วยดอกไม้มีสายด่วนดอกไม้ด้วยเช่นเดียวกับรายงานหิมะที่อาจบอกคุณว่าลานสกีใดที่หวานที่สุด มีหมายเลขที่คุณต้องการโทรเพื่อให้ได้ฉากดอกไม้ที่สดใหม่ที่สุดว่ากันว่าในฤดูนั้นภูเขาจะเต็มไปด้วยดอกไม้กว่า 2,300 สายพันธุ์ตอนนี้ในฤดูร้อน … เป็นหมันอย่างยิ่ง
“หนูทะเลทราย” อาศัยอยู่ที่นี่ คนผิวขาวที่มีอายุมาก ทำงานหัตถกรรมและโครงการเกี่ยวกับที่ดินของพวกเขา เกือบทั้งหมดมีภาษาแม่เป็นภาษาแอฟริคานส์ ชาวเยอรมันจำนวนมากที่มีสายสัมพันธ์อันยาวนานกับนามิเบียเช่นกัน ทุกคนจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนั้นและอีกมากมายพวกเขาเป็นคนขยัน คริสเตียน ชาวยุโรปเหนือถึงแก่นมีป้ายเป็นภาษาละตินที่ฉันพักอยู่คือ "Labor Omnia Vincit" ("Work Conquers All") ซึ่งสรุปทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อชีวิต
ฉันจะไม่ซื่อสัตย์ถ้าฉันละเลยที่จะพูดถึงความตึงเครียดของอำนาจสูงสุดสีขาวที่ฉันพบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นี่ในที่รกร้างว่างเปล่ามากเกินไปที่จะผิดปกติบางคนเปิดเผยโฆษณาชวนเชื่อนีโอนาซีอย่างเปิดเผยแน่นอนว่าไม่ใช่คนผิวขาวทุกคน หลายคนดูพอใจและมีส่วนร่วมกับเพื่อนบ้านที่มีผิวสี แต่มีเพียงพอสำหรับฉันที่จะสรุปความคิดที่มืดมนเหล่านี้อย่างเป็นธรรมในแอฟริกาใต้และรู้สึกถึงความรับผิดชอบที่จะต้องสังเกตที่นี่
ภูมิภาคดอกไม้นี้เรียกว่า "ฉ่ำ" ซึ่งอยู่ระหว่างทะเลทรายนามิบและคาลาฮารีมันยังร้อนมากดูเหมือนคนจะคิดว่ามันแปลก ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ ในช่วงฤดูที่ไม่เอื้ออำนวยที่สุดนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อมี "การไหล" มากเกินไปและ "การวางแผน" น้อยหรือไม่มีเลยข้อดี: ฉันเป็นแขกคนเดียว แทบทุกที่ที่ฉันไปถึง
บ่ายวันหนึ่ง ฝนตกประมาณห้านาที ซึ่งค่อนข้างแรงพอที่จะเปลี่ยนรางน้ำของถนนที่สูงชันเหล่านี้ให้กลายเป็นช่องน้ำไหลเชี่ยวทั้งหมดนี้น่าตื่นเต้นพอที่คนในท้องถิ่นบางคนจะลุกขึ้นยืนเพื่อถ่ายรูปพวกเขาอยู่ในความแห้งแล้งที่รุนแรงมาหลายปีแล้ว
บ้านหลายหลังมีระบบท่อส่งน้ำฝนจากหลังคาเหล็กและลงสู่ถังเก็บน้ำก้อนเมฆนี้เป็นโอกาสที่จะยกระดับขึ้นเล็กน้อยอยู่ที่ไหนก็ขอให้อาบน้ำสั้นเปิดน้ำแล้วเปียกปิดและฟอกขึ้นจากนั้นเปิดอีกครั้งเพื่อล้าง
นี่คือเวทีที่ไม่หยุดยั้งและไม่ให้อภัยอยู่มาวันหนึ่งฉันถือขวดน้ำเต็มสี่ขวดสำหรับระยะทาง 65 ไมล์และฉันก็ว่างเปล่าโดยเหลืออีกห้าไมล์ไม่มีเสียงนาฬิกาปลุกดังเหมือนครั้งที่แล้วไม่มีความบ้าคลั่งคืบคลานการจราจรรอบ ๆ เพียงพอเพื่อให้มั่นใจว่าฉันสามารถเรียกรถหรืออย่างน้อยก็มีน้ำบ้างในขณะที่อุณหภูมิสูงขึ้นถึง 100 องศาขณะที่ฉันดิ้นรนขึ้นเนินและเหนือลม
บางครั้งบนทางขึ้นเขาที่ลากยาว ลมพัดแรงนั้น รู้สึกเหมือนวิ่งได้เร็วกว่าการถีบถีบเมื่อฉันมาถึง Springbok ฉันก็ทุบขวดแฟนต้าขนาดสองลิตรจากนั้นก็เหยือกน้ำตามเหยือกเพื่อความสมดุลของวัน
นอกจากนี้ ยังมีวันพักผ่อนอันรุ่งโรจน์อีกสองวันที่ใช้ที่ Vioolsdrift Lodge ที่ชายแดนที่นี่ ฉันได้สำรวจหน้าผาทะเลทรายขนาดใหญ่และฟาร์มองุ่นและมะม่วงอันงดงามบนแม่น้ำออเรนจ์ ซึ่งเป็นแนวพรมแดนระหว่างแอฟริกาใต้และนามิเบียอย่างที่คุณอาจเดาได้ว่าแม่น้ำกำลังไหลต่ำต่ำเกินไป.
ประเทศในทะเลทรายอันกว้างใหญ่ที่มีประชากรเพียง 2.6 ล้านคน นามิเบียเป็นประเทศที่มีประชากรเบาบางมากเป็นอันดับสองของโลก รองจากมองโกเลียเท่านั้นช่องว่างหาวระหว่างรูรดน้ำจะยาว โดยทั่วไปประมาณ 100 ถึง 150 ไมล์สองสามวันแรกขึ้นเนินฉันไม่ได้อยู่เหนือการนั่งรถไปยังทางแยกถัดไปหากเป็นเช่นนั้น ฉันจะรายงานที่นี่ ในระบบการให้เกียรติ
การขี่แอฟริกาครั้งนี้ไม่ได้เน้นที่ความเป็นนักกีฬาเป็นหลักมันเกี่ยวกับการหลงทางในเรื่องนั้นฉันทุ่มเทอย่างเต็มที่
เฉกเช่นบทเพลงที่ไพเราะสามารถนำเรากลับไปสู่ความรู้สึก ณ ที่ใดที่หนึ่งได้ การล้อเลียนผ่านการปั่นจักรยานที่ต้องใช้กำลังมากจะพาฉันย้อนเวลากลับไปสู่วัยเยาว์ใน Treasure Valley เมื่อ 30 ปีที่แล้ว
ความทุกข์เล็กๆ น้อยๆ ซ้ำๆ เป็นประจำ ทำให้ฉันมีความสุขฉันสัมผัสได้ถึงยา เอ็นดอร์ฟิน สารฝิ่นที่ผลิตตามธรรมชาติ เริ่มออกฤทธิ์แล้ว
มากกว่าความรู้สึกทางกายภาพเหล่านี้ ฉันกลับไปค้นพบความรู้สึกอิสระเมื่อขาวัยรุ่นของฉันแข็งแรงพอที่จะพาฉันไปได้ 100 ถึง 150 ไมล์ในวันเดียว บนเส้นทางหรือจุดต่อจุดผ่านเมืองต่างๆ ในพื้นที่ห่างไกลจากตัวเมืองที่ฉันเติบโตขึ้นมา สถานที่ที่มีชื่ออย่างเช่น บรูโน เมอร์ฟี มาร์ซิง สตาร์ Emmett, Horseshoe Bend, McCall, Idaho City, Lowman แม้แต่การท้าทายสี่การประชุมสุดยอดกับสแตนลีย์และอีกมากมาย
หนีออกจากโบสถ์และคนในโบสถ์ หนีจากโรงเรียนโง่ๆ ส่วนใหญ่ ปาร์ตี้เล็กๆ หนีงานนอกเวลาและกับดักของชนชั้นนายทุนน้อยๆ ทั้งหมด เช่น รถยนต์และค่ารถ
แน่นอนว่าจักรยานเป็นเรื่องของความแข็งแกร่ง แต่ยิ่งไปกว่านั้น เป็นครั้งแรกที่ฉันค้นพบความเป็นอิสระ และสำหรับฉัน แนวคิดที่กว้างไกลกว่านั้นเกี่ยวกับ "เสรีภาพ"
นามิเบียรวบรวมทุกอย่างไว้ด้วยกันในที่สุด เริ่มต้นชั่วโมงก่อนรุ่งสางเพื่อเอาชนะความร้อน ฉันมุ่งหน้าไปทางเหนือ ขึ้นเนินอย่างต่อเนื่องในอุณหภูมิที่ร้อนจัดและลมพัดแรงโดยไม่มีบริการใดๆ ระหว่างทางเลยหลังจาก 93 ไมล์ ฉันเดินทางถึง Grünau ในภูมิภาค ||Karas ของนามิเบีย(ใช่ การสะกดคำนั้นถูกต้อง)
มันเหมือนกับดาวเคราะห์ดวงอื่นที่นั่นทะเลทรายจากจินตนาการที่ดุร้ายที่สุดของคุณรู้สึกเพ้อเจ้อเล็กน้อยและยอดเขาดูเหมือนยอดโคนไอศกรีมที่หมุนวน
การจราจรเพียงเล็กน้อย แต่เกือบทุกคนให้เสียงแตรที่เป็นมิตรและปั๊มกำปั้นขณะที่พวกเขาผ่านไปฉันรู้ว่าถ้าฉันจะชนกำแพงอีกครั้ง พวกเขาจะคอยหนุนหลังฉันอยู่
ระหว่างทางจะมีร่มเงาให้บริการในบางจุดพักพิงนี่เป็นเพียงโต๊ะคอนกรีตทรงกลมที่มีศูนย์กลางอยู่ที่ฐานคอนกรีตรูปสี่เหลี่ยม โดยมีหลังคาเหล็กทรงสี่เหลี่ยมเหนือศีรษะ มีขาเหล็กเรียวสี่ขารองรับเปลญวนของฉันพอดีกับด้านในแนวทแยงมุมฉันปีนขึ้นไป ยกขาสูง บีบแอปเปิ้ล ดื่มน้ำ งีบหลับและฟังเพลงเป็นเวลาสี่ชั่วโมงติดต่อกัน โดยหลบแดดเที่ยงวันมีบางอย่างที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับวันนั้นฉันจะบอกว่าจะไม่มีแบบอื่นอีกแล้ว แต่ฉันเดาว่าฉันยังมีอีกหลายสิบอย่างที่รออยู่ข้างหน้า
หลังจากทานอาหารเย็นและตั้งค่ายพักแรมที่ทางแยกรถไฟที่กรูเนา ฉันก็ขี่ม้าต่อไปทันใดนั้นก็มีสัญญาณของชีวิตตามถนนต้นไม้บางต้นที่มีรังนกที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันเคยเห็น ดอกไม้สีเหลือง ตะขาบคล้ายหนอนสีดำหนานับพันข้ามถนนจากนั้น "Padstal" สีส้มสดใสซึ่งเป็นตู้ริมถนนที่อยู่ในกล่องโลหะลูกฟูก
ไม่ต้องดื่ม ฉันหยุดแล้วเดินไปที่หน้าต่าง“มีใครอยู่ที่นี่หรือเปล่า”หญิงสาวคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นจากมุมมืด ขายน้ำอัดลมเย็นๆ ให้ฉันในราคา 10 ดอลลาร์นามิเบีย (66 เซ็นต์)"คุณอาศัยอยู่ที่ไหน?"ฉันถามเธอโบกไหล่ “ฟาร์ม” ฉันเหลือบมองไปรอบๆ ไม่มีอะไรเลยต้องอยู่เหนือโคกเธอพูดด้วยสำเนียงอังกฤษที่สง่างามที่สุด ราวกับเจ้าหญิง ซึ่งเป็นเสียงที่มาจากการได้สัมผัสภาษาแอฟริกันพื้นเมืองของเธอไปตลอดชีวิต น่าจะเป็น Khekhoegowab บวกกับภาษาแอฟริกันอย่างแน่นอน
บ่ายวันนั้น เมฆดำมาถึงอุณหภูมิลดลงท้องฟ้าแตกสลายเป็นเวลาเกือบชั่วโมง ที่ฝนตกต่อเนื่องเมื่อมาถึงเกสต์เฮาส์ริมถนนแล้ว ข้าพเจ้าก็ร่วมยินดีกับคนงานในฟาร์มด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
เพลงที่ถูกสะกดจิตจากวง Toto จากทศวรรษ 1980 “Bless the Rains Down in Africa” นั้นสมเหตุสมผลกว่าที่เคย
A 1992 graduate of Meridian High School, Ted Kunz’s early life included a lot of low-paying jobs. Later, he graduated from NYU, followed by more than a decade in institutional finance based in New York, Hong Kong, Dallas, Amsterdam, and Boise. He preferred the low-paying jobs. For the past five years, Ted has spent much of his time living simply in the Treasure Valley, but still following his front wheel to places where adventures unfold. ”Declaring ‘I will ride a motorcycle around the world’ is a bit like saying ‘I will eat a mile-long hoagie sandwich.’ It’s ambitious, even a little absurd. But there’s only one way to attempt it: Bite by bite.” Ted can be reached most any time at ted_kunz@yahoo.com.
เวลาที่โพสต์: 11 มี.ค. 2563